Spowiedź Św.

przez cały tydzień:
15 min przed Mszą Św.

w I czwartek i I piątek miesiąca:
17:00 - 18:00

Wielokrotnie w ciągu całego roku mówi się o grzechach i o dokładnym rachunku sumienia. Szczególnie w czasie Wielkiego Postu porusza się te zagadnienia. Nabożeństwo pokutne łączy się z Drogą Krzyżową i Gorzkimi Żalami. Gorzkie Żale z Kazaniem Pasyjnym są we wszystkie Niedziele Wielkiego Postu o 15.00. Spowiedź jest codziennie 15 minut przed Mszą świętą, a w pierwszy piątek miesiąca - godzinę przed Mszą Świętą. Spowiedź wielkanocna odbywa się na tydzień przed Wielką Środą, a spowiedź adwentowa - w ostatnią środę przed Bożym Narodzeniem.

Każdy grzech oddala człowieka od Boga, zrywa więź nawiązaną w sakramencie chrztu świętego, nie pozwala w pełni korzystać z Bożej łaski. W sakramencie pojednania Bóg za pośrednictwem Kościoła, którego przedstawicielem jest kapłan, przebacza nam popełnione grzechy, darowuje, przynajmniej częściowo karę za grzechy oraz na nowo obdarowuje łaską i umocnieniem.

Człowiek wierzący korzysta z dobrodziejstwa sakramentu pojednania godnie możliwie często, a bezzwłocznie w przypadku popełnienia grzechu ciężkiego (świadome i dobrowolne przekroczenie przykazań Bożych lub kościelnych w rzeczy ważnej).

Warunki dobrej spowiedzi

• Rachunek sumienia - przypomnienie sobie wszystkich grzechów od ostatniej, dobrze odprawionej spowiedzi.
• Żal za grzechy - boleść duszy z powodu zranienia Boga - Najlepszego Ojca. Bóg bez żalu nie odpuszcza żadnego grzechu.
• Postanowienie poprawy - postanowienie unikania wszystkich grzechów, zwłaszcza ciężkich oraz sposobności do grzechu. Postanowienie to dotyczy także naprawy wyrządzonego zła.
• Szczera spowiedź - wyznanie wszystkich zapamiętanych od ostatniej spowiedzi grzechów przed kapłanem (Boga nigdy nie okłamię).
• Zadośćuczynienie - wypełnienie zadanej przez kapłana pokuty i naprawienie wszystkich szkód (w miarę możliwości) wyrządzonych przez grzech.

UWAGA. Teraz podczas pandemii śpowiedz święta odbywa się w biurze parafialnym, po uprzednim umówieniu się z penitentem.

Chrzest Św.

Czym jest Chrzest?

Chrzest święty to w katolicyzmie sakrament inicjacji i ponownych narodzin. Przyjęcie chrztu oznacza, że człowiek staje się chrześcijaninem i może przyjmować inne sakramenty. Obrzęd udzielany jest przez polanie głowy wodą i wypowiedzenie słów: Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. W przypadku zagrożenia życia wystarczy, aby uczyniła to jakakolwiek osoba, nawet niewierząca, ale zwykle chrzest jest udzielany przez księdza podczas niedzielnej Mszy i obejmuje także wyznanie wiary przez obecnych, namaszczenie głowy katechumena krzyżmem świętym, włożenie białej szaty, wręczenie zapalonej świecy ojcu lub ojcu chrzestnemu i inne obrzędy. Tradycyjnie z obrzędem chrztu wiąże się nadanie imienia. Przynajmniej jedno z imion nadawanych swojemu dziecku winno być imieniem świętego lub błogosławionego, aby miało ono swojego patrona i orędownika u Boga. Kościół chrzci dzieci, jeżeli rodzice zobowiązują się wychowywać je w wierze katolickiej (jeżeli będzie to niemożliwe ten obowiązek spada na rodziców chrzestnych).

Zgłoszenie dziecka do chrztu najlepiej dokonać na ok. 2 tygodnie przed planowanym terminem chrztu w kancelarii parafialnej. Wówczas odbywa się krótka katecheza chrzcielna dla rodziców oraz wypełnienie danych osobowych (data urodzenia dziecka, jego imię lub imiona, imię i nazwisko rodziców, również rodowe matki wraz z datą urodzenia oraz miejscem zamieszkania, imię i nazwisko rodziców chrzestnych z ich datą urodzenia i zamieszkania). Dobrowolna ofiara składana przez rodziców przeznaczona jest na utrzymanie Kościoła, plebanii, na wynagrodzenie pracowników oraz zakup rzeczy potrzebnych do liturgii. Rodzice chrzestni, którzy pochodzą z innej parafii niż ta, w której odbędzie się uroczystość chrzcielna, winni poprosić w kancelarii swojej parafii o wypisanie zaświadczenia tego, że są praktykującymi katolikami, a następnie doręczyć ten dokument tuż przed liturgią chrzcielną. Wówczas można także dopełnić brakujących formalności i uzupełnić luki w księdze chrzcielnej. Rodzice dziecka winni zaopatrzyć się w rzeczy potrzebne do chrztu: białą szatę i świecę.

Warunki udzielania chrztu

• miejsce zamieszkania - sakrament chrztu jest udzielany dzieciom, których rodzice mieszkają na terenie naszej parafii (osoby spoza parafii, które z ważnych powodów chciałyby ochrzcić dziecko w naszym kościele powinny przedstawić zgodę na chrzest wydaną przez swoją parafię),
• przy zgłoszeniu wymagana jest metryka urodzenia dziecka wydana przez USC
• zgoda rodziców - przynajmniej jedno z rodziców musi wyrazić zgodę na chrzest,
• zapewnienie o warunkach katolickiego wychowania,
• rodzice mają obowiązek zapewnić dziecku pełne warunki wychowania katolickiego,
• uczestniczenie w katechezie przedchrzcielnej,
• rodzice chrzestni - dziecko powinno mieć jednego lub parę rodziców chrzestnych, czyli osoby wyznaczone przez rodziców, które będą mogły uczestniczyć w pełni w obrzędach chrztu oraz będą wspierać rodziców w staraniach o to, by ich dziecko doszło do wyznawania wiary i wyrażało ją życiem

Chrzestny musi spełniać następujące warunki

• mieć ukończone 16 lat,
• musi być praktykującym katolikiem, który przyjął sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię,
• prowadzić życie zgodne z wiarą (nie może być to być osoba, która żyje w związku niesakramentalnym),
• przedstawić zaświadczenie wydane przez parafię miejsca zamieszkania, że może pełnić funkcję chrzestnego (osoby ochrzczone, należące do niekatolickiej wspólnoty chrześcijańskiej mogą pełnić jedynie funkcję świadka chrztu obok chrzestnego katolika).

Bierzmowanie

Chrzest jest pierwszym i najpotrzebniejszym sakramentem, który czyni nas dziećmi Bożymi i członkami Kościoła katolickiego. Ale sam chrzest  nie wystarczy. Dziecko Boże powinno się rozwijać ku pełni dojrzałości. Sakramentem chrześcijańskiej dojrzałości jest bierzmowanie, w którym Chrystus udziela nam swojego Ducha Świętego. Chrześcijaninem jest się w takim stopniu, w jakim uczestniczy się w życiu Chrystusa do prowadzenia którego człowiek jest namaszczony Duchem Świętym. Jest to Duch prawdy i miłości, Duch odwagi do dawania świadectwa, Duch odpowiedzialności za rozwój Kościoła, Duch obecności Chrystusa w świecie.

Bierzmowanie podobnie jak chrzest wyciska w duszy chrześcijanina duchowe znamię, czyli niezatarty charakter. Dlatego ten sakrament można przyjąć tylko raz życiu. Sakrament bierzmowania może i powinien przyjąć każdy ochrzczony. Aby godnie przyjąć sakrament, należy być w stanie łaski uświęcającej, odpowiednio przygotowanym i zdolnym do świadomego odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Istotnym obrzędem bierzmowania jest namaszczenie krzyżmem świętym czoła ochrzczonego wraz z włożeniem ręki przez szafarza (biskupa) i słowami: „PRZYJMIJ ZNAMIĘ DARU DUCHA ŚWIĘTEGO”. Zaniedbanie przyjęcia tego sakramentu jest wielką stratą, utratą rozwoju do pełni, jaką zamierzył dla nas Bóg.

Świadkami bierzmowania z zasady powinni być rodzice chrzestni kandydata, a gdy jest to niemożliwe, wówczas inni wierzący, bierzmowani i praktykujący katolicy, ale nie rodzicie kandydata. W czasie obrzędów sakramentu świadek kładzie prawą dłoń na ramieniu kandydata na znak, że będzie go wspierał radą i czynem w życiu zgodnym z wyznawaną wiarą.

Przygotowanie młodzieży dalsze od pierwszej klasy gimnazjum poprzez uczestniczenie w spotkaniach modlitewnych, a w drugiej i trzeciej klasie gimnazjum dodatkowo udział w specjalnych katechezach urządzanych w parafii. Jak i przypomnienie sobie zasad katechizmowych, moralnych i wiedzy o Kościele.

Małżeństwo

Kościołowi zawsze zależało na przygotowaniu młodych ludzi do sakramentu małżeństwa i do życia w rodzinie. Wymagają tego szczególnie dzisiejsze czasy pełne zagrożeń dla życia małżeńskiego i rodzinnego. Owo przygotowanie jest procesem ciągłym i stopniowym, obejmuje trzy etapy: przygotowanie dalsze, bliższe i bezpośrednie.

Fotografowanie w czasie liturgii

Fotografowie i operatorzy sprzętu audiowizualnego, którzy zamierzają wykonywać swoje czynności podczas celebracji liturgii, są zobowiązani ukończyć kurs i otrzymać pisemne upoważnienie z Pelplińskiej Kurii Diecezjalnej. Ponadto winni zgłosić się do kapłana, który ma przewodniczyć celebracji, aby z nim uzgodnić wszystkie szczegóły związane z miejscem i sposobem wykonywania swej posługi.

Śpiewy i dekoracje związane z sakramentem małżeństwa

Wprowadzenie ogólne do Mszału Rzymskiego przypomina:” w wystroju kościoła należy dążyć do prostoty niż do przepychu w doborze elementów zdobniczych należy dbać o prawdziwość rzeczy, a ponadto zmierzać do tego, by te elementy służyły pouczaniu wiernych i odpowiadały godności miejsca świętego”. Nie można więc dopuścić do wystroju kościoła i dekoracji ołtarza sztucznymi kwiatami! Niech logika wiary i czytelność znaku nie przesłania logika praktyczności. Wykonywane śpiewy powinny być dostosowane do obrzędów małżeństwa i wyrażać wiarę Kościoła. Odnosi się to również do wyboru dzieł muzycznych. Ewentualne propozycje śpiewów czy wykonania muzyki w czasie liturgii ślubnej muszą koniecznie być wcześniej uzgodnione z duszpasterzem.

Jubileusz małżeństwa

Szczególną okazją odnowienia się w łasce sakramentu małżeństwa przez udział w Eucharystii są jubileusze małżeńskie obchodzone w uroczysty sposób szczególnie po dwudziestupięciu i pięćdziesięciu latach życia w małżeństwie. Kościół w specjalnej liturgii składa Bogu dzięki za łaski otrzymane przez jubilatów oraz udziela im błogosławieństwa Bożego na dalsze lata wspólnego życia. Sprawujemy wówczas oddzielną Mszę św. połączoną z odnowieniem przyrzeczeń małżeńskich. Termin jubileuszu wybierają małżonkowie i ustalają go z duszpasterzem. Nie ma obowiązku obchodzenia jubileuszu dokładnie w rocznicę, w dzień zawarcia związku małżeńskiego.

Rocznice małżeńskie

• 1 - papierowa
• 2 - bawełniana
• 3 - skórzana
• 4 - kwiatowa lub owocowa
• 5 - drewniana
• 6 - cukrowa
• 7 - wełniana
• 8 - spiżowa, brązowa lub blaszana
• 9 - gliniana lub generalska
• 10 - cynowa lub aluminiowa
• 11 - stalowa
• 12 - płócienna, jedwabna lub lniana
• 13 - koronkowa
• 14 - kości słoniowej
• 15 - kryształowa
• 20 - porcelanowa
• 25 - srebrna
• 30 - perłowa
• 35 - koralowa
• 40 - rubinowa
• 45 - szafirowa
• 50 - złota
• 55 - szmaragdowa lub platynowa
• 60 - diamentowa
• 65 - żelazna
• 70 - kamienna
• 75 - brylantowa

Namaszczenie chorych

Jeden spośród siedmiu sakramentów - sakrament namaszczenia chorych - przewidziany jest dla ciężko chorych. Chory lub ktoś z jego otoczenia wzywa kapłana, zwłaszcza gdy choroba zagraża życiu lub gdy siły chorego, np. z powodu jego wieku, bardzo opadły. Kapłan modli się wraz z domownikami za chorego. Namaszcza jego czoło i ręce olejem świętym, wypowiadając przy tym słowa: „Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Amen. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. Amen”. Chory, który nie stracił przytomności, powinien też przyjąć sakrament pokuty i Komunię świętą (Wiatyk). Namaszczenie może być powtarzane przy każdym nawrocie ciężkiej choroby.

O namaszczeniu chorych czytamy w Liście św. Jakuba: Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone (Jk 5, 14-15).

Co przygotować?

Przed wizytą księdza przychodzącego z posługą sakramentu namaszczenia chorych trzeba przygotować: stolik z krzyżem, zapaloną świecą, wodą święconą, kropidłem, ręczniczkiem oraz szklanką z wodą. Najważniejsze jest jednak, aby domownicy i osoby towarzyszące przygotowały się duchowo i modliły się wraz z księdzem w intencji chorego.

Odwiedziny chorych są co miesiąc, w pierwszą sobotę miesiąca oraz okazjonalnie. W Światowy Dzień Chorego, chorych zapraszam do kościoła. Namaszczenia chorych dokonuje się zawsze na wezwanie i przy okazji pierwszych piątków miesiąca. Jeśli są chętni, to namaszczenia dokonuje się w Światowy Dzień Chorych. Pomocą przy chorych jest również Nadzwyczajny Szafarz Komunii Świętej, który w niedzielę udaje się do chorych z Komunią świętą.

Kapłaństwo

Warunki rekrutacji do Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Pelplińskiej
w Pelplinie

Kandydaci odbędą rozmowę kwalifikacyjną i osobiście złożą w rektoracie WSD w Pelplinie następujące dokumenty:

1. podanie o przyjęcie skierowane do J. E. Ks. Biskupa Pelplińskiego dra Ryszarda Kasyny,
2. własnoręcznie napisany życiorys,
3. świadectwa moralności wystawione przez Księdza Proboszcza i Katechetę,
4. świadectwo dojrzałości w oryginale i odpis,
5. świadectwo ukończenia nauki religii, jeśli przedmiot ten nie widnieje na świadectwie ukończenia szkoły średniej,
6. akt urodzenia,
7. metrykę chrztu i bierzmowania,
8. kopię dowodu osobistego (2 egz.) i książeczki wojskowej oraz numer NIP,
9. zaświadczenie o stanie zdrowia lub „Kartę Zdrowia”,
10. siedem fotografii formatu paszportowego,
11. potwierdzenie wpłaty rekrutacyjnej na konto Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

W adopcji duchowej wierni modlą się za naszych kleryków i kapłanów .

W związku z tym, że alumni rozpoczynający studia w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Pelplińskiej będą jednocześnie studentami Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, zobowiązani są do zdania egzaminu wstępnego i do internetowej rejestracji na stronie uniwersytetu: www.umk.pl/rekrutacja/. Kandydaci mogą dokonać rejestracji na wyżej wymienionej stronie jedynie po złożeniu kompletu dokumentów w rektoracie WSD w Pelplinie i po rozmowie kwalifikacyjnej z Księdzem Rektorem.

Modlitwa Pawła VI

O Jezu, Boski Pasterzu, który powołałeś Apostołów, aby ich uczynić rybakami dusz, pociągnij ku sobie gorące i szlachetne umysły młodych ludzi i uczyń ich swoimi naśladowcami i swoimi sługami. Spraw, by dzielili Twoje pragnienie powszechnego odkupienia, dla którego ustawicznie składasz na ołtarzach swoją ofiarę. Ty, o Panie, który żyjesz, aby się wstawiać za nami, otwórz przed nimi takie horyzonty, by dostrzegali cały świat, w którym wznosi się niema prośba tak wielu braci o światło prawdy i ciepło miłości. Spraw, by odpowiadając na Twoje wołanie przedłużali tu na ziemi Twoją misję, budowali Twoje Ciało mistyczne - Kościół i byli solą ziemi i światłością świata. Rozszerz, o Panie, Twoje miłościwe wołanie również na wiele serc kobiecych, czystych i wielkodusznych wlej w nie pragnienie doskonałości ewangelicznej, oddania się służbie Kościołowi oraz ludziom potrzebującym pomocy i miłości. Amen.

Troska o powołania jest naczelną troską ks. proboszcza i przedmiotem modlitw z całą parafią. Z parafii nie wyszedł żaden kapłan. Jest jedna siostra zakonna z parafii. Siostra Marcelina Knade znajduje się w zakonie Sióstr Franciszkanek od Pokuty i Miłości Chrześcijańskiej w Orliku. W adopcji duchowej wierni modlą się za naszych kleryków.

Pogrzeb

O czym warto pamiętać, gdy umarła bliska osoba?

Modlitwa. Wiara uczy nas, że w chwilach trudnych i doświadczeniach człowiek znajduje pomoc i łaskę od Boga. Warto zatem pamiętać o modlitwie za zmarłego i jego rodzinę:

•  różaniec w kościele po wcześniejszym ustaleniu godziny, a w niedzielę o godz.17.00. od dnia śmierci do dnia pogrzebu. Modlitwę może prowadzić ktoś z rodziny lub inna świecka osoba. 
• krewni osoby zmarłej przed pogrzebem przystępują do spowiedzi. W kościele parafialnym okazja do sakramentu pokuty jest na początku Mszy św. pogrzebowej.
• w dniu pogrzebu przyjętą w stanie łaski uświęcającej Komunię św. można ofiarować za zmarłego.

Formalności

Fakt śmieci i pogrzebu należy zapisać w księgach parafialnych i księdze cmentarnej. Parafia dokonuje tego na podstawie aktu zgonu wydanego przez USC i zaświadczenia lekarskiego: obydwa dokumenty należy przedstawić duszpasterzowi w kancelarii parafialnej.

(KKK 1680) Wszystkie sakramenty, a zwłaszcza sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, miały na celu ostatnią Paschę dziecka Bożego, która przez śmierć wprowadza je do życia w Królestwie niebieskim. Wówczas spełnia się to, co wyznajemy w wierze i nadziei: „Oczekuję wskrzeszenia umarłych i życia wiecznego w przyszłym świecie” Przed powiadomieniem innych o uroczystościach pogrzebowych, należy ustalić dzień, godzinę i miejsce pogrzebu  w kancelarii parafialnej z ks. Proboszczem Pogrzeb jest czynnością liturgiczną nawiązującą do religijności zmarłego i wyrazem wiary jego rodziny

Formalności związane z pogrzebem rodzina załatwia w kancelarii parafialnej, przedstawiając następujące dokumenty:

• Akt zgonu z USC
• Karta zgonu wydana przez lekarza
• Informację o przyjęciu sakramentów świętych . W razie śmierci w szpitalu zaświadczenie od Ks. Kapelana o udzieleniu sakramentów świętych.

Modlitwa, a zwłaszcza pełne uczestnictwo we Mszy świętej pogrzebowej - przyjęcie Komunii świętej - jest najcenniejszym darem dla zmarłego. Także po pogrzebie należy zmarłym zapewnić stałą pomoc modlitewną polecając ich Miłosierdziu Bożemu.