Dlaczego potrzebne są Grupy Modlitwy o. Pio?

Po zakończeniu II wojny światowej, która przyniosła nie tylko ogromne zniszczenia materialne, ale przede wszystkim poraniła ludzkie serca, papież Pius XII wystosował do chrześcijan apel, by poprzez modlitwę zwyciężali zło.

W 1947 roku kapucyński zakonnik ojciec Pio w odpowiedzi na papieskie wezwanie poprosił swoich duchowych synów i córki, by znaleźli w swoim życiu czas na modlitwę: „Zakasajmy rękawy. Jako pierwsi odpowiedzmy na apel Wikariusza Chrystusowego!” – powiedział ojciec Pio. W ten sposób zawiązała się pierwsza Grupa Modlitwy.

Kapucyn zaapelował do swoich duchowych dzieci: „Módlcie się ze swymi najbliższymi, każdego wieczoru spotykajcie się w kościele na Mszy świętej. Rozważajcie Pismo święte i żyjcie nim. Przystępujcie do Komunii świętej i adorujcie Chrystusa w Najświętszym Sakramencie”. Słowa te stały się programem Grup Modlitwy. Każdy, kto włączał się do tego dzieła, zobowiązywał się do modlitwy osobistej, jak najczęstszego udziału we Mszy świętej, jeśli to możliwe - nawet do codziennej Eucharystii, do rozważania Pisma Świętego i życia nim na co dzień i do adorowania Jezusa. Ojciec Pio prosił: „Raz na tydzień, a przynajmniej raz w miesiącu, gromadźcie się w kościele, odmawiajcie Różaniec, uczestniczcie pobożnie we Mszy św., słuchajcie i rozważajcie Słowo Boże i żyjcie Nim; wspólnie przystępujcie do Komunii św., adorujcie, jeśli to możliwe, choć przez godzinę Jezusa w Najświętszym Sakramencie”.

Wszystkim, którzy podejmą się takiego życia, ojciec Pio obiecał swoją szczególną duchową opiekę. Mówił do takich osób: „Przyjmuję Cię chętnie za swego syna duchowego, ale pod warunkiem, że będziesz zawsze szlachetnie postępował i dawał przykład życia chrześcijańskiego”. Na wezwanie kapucyna odpowiedziało wiele osób. Najpierw byli to ci, którzy czuli się związani z ojcem Pio poprzez spowiedź i kierownictwo duchowe. Następnie do grup dołączali ludzie, którzy słyszeli o tym kapucyńskim zakonniku, bądź pisali do Niego.

Ojciec Pio otrzymywał tysiące listów z całego świata. Ludzie prosili Go o modlitwę w różnych intencjach i zwracali się do niego ze swymi trudnościami życiowymi. Na każdy z listów Ojciec starał się dać odpowiedź bądź osobiście, bądź dyktował odpowiedzi pracownikom swego sekretariatu, który działał na „pełnych obrotach”. W ten sposób, także drogą korespondencji, rozszerzała się idea Grup Modlitewnych ojca Pio.

Ideę tej wspólnoty szerzą także sami kapucyni. Wszędzie gdzie bracia pracują, powstają Grupy Modlitwy. Wiele takich wspólnot powstaje także w parafiach nie związanych z kapucynami. Postać świętego już o. Pio dalej pociąga rzesze wiernych, którzy chcą poznawać jego duchowość i włączać się w dzieło zapoczątkowane przez Niego.

Papież Jan Paweł II mówiąc o św. o. Pio podkreślał: „Grupy Modlitewne i Dom Ulgi w Cierpieniu: oto dwa znamienne dary, które pozostawił nam ojciec Pio. Zostały one założone, aby być w świecie jaśniejącymi pochodniami miłości”. Grupy Modlitwy działają obecnie w 34 krajach świata, ogółem skupiają ok. pół miliona osób.

Ich celem jest „opasanie” całego świata łańcuchem modlitwy oraz odnowienie życia chrześcijańskiego. Jedynym zobowiązaniem członków jest gromadzenie się, przynajmniej raz w miesiącu, na wspólnej modlitwie pod kierownictwem kapłana oraz zapraszanie do udziału w modlitwie przyjaciół i znajomych.

Organizacja Grup Modlitwy Ojca Pio

Grupa Modlitwy Ojca Pio może zostać zorganizowana przez osoby, które chcą wspólnie się modlić i działać zgodnie ze wskazaniami zawartymi w Statucie i Regulaminie Grup Modlitwy Ojca Pio zatwierdzonych przez Stolicę Apostolską.

Inicjatywa utworzenia Grupy wychodzi od kapłana dostrzegającego zainteresowanie wiernych taką działalnością albo od ludzi świeckich pragnących pogłębiać swoją modlitwę i rozwijać chrześcijaństwo w duchu św. Ojca Pio.

Na pierwszych spotkaniach należy omówić zalecane przez Statut zasady funkcjonowania Grupy, formy modlitwy chrześcijańskiej, wskazać na znaczenie modlitwy wspólnej i osobistej jako niezbywalnego wymogu owocnego działania i świadectwa życia chrześcijańskiego. Trzeba podkreślić znaczenie lektury Pisma Świętego, będącej wsłuchiwaniem się w głos samego Boga, i modlitwy jako odpowiedzi na słowo Pana.

Podczas spotkań nieodzowna jest obecność kapłana, który osobiście prowadzi konferencje katechetyczne albo czuwa nad zgodnością przekazywanych treści z nauką Kościoła, a w razie potrzeby koryguje, wyjaśnia i wskazuje na sprawy o istotnym znaczeniu. Spotkania Grupy Modlitwy Ojca Pio mają charakter konferencji biblijno-katechetycznych oraz modlitwy osobistej i wspólnotowej. Przekazywane treści winny później znajdować swe odbicie w zaangażowaniu społecznym i świadectwie życia chrześcijańskiego członków Grupy. Grupa, pod przewodnictwem kapłana – asystenta duchowego i świeckiego animatora, powinna także ustalić formy swojej działalności społecznej i charytatywnej.

Prowadzenie spotkań Grup Modlitwy Ojca Pio

Pierwotnie spotkania Grupy Modlitwy składały się z konferencji, modlitwy różańcowej i Mszy Świętej. Zarząd generalny Grup Modlitwy Ojca Pio w San Giovanni Rotondo już od wielu lat proponuje, by grupy spotykały się co najmniej dwa razy w miesiącu, przeznaczając jedno ze swych spotkań na formację.

Spotkania ostatniego typu mogą odbywać się w sali. Po ewentualnym śpiewie, lekturze Pisma Świętego i chwili ciszy wygłaszana jest stosowna katecheza ilustrowana nauczaniem Kościoła, wypowiedziami Ojca Pio i przykładami z jego życia.

Szczególne znaczenie zdaje się mieć zachowanie milczenia po lekturze Pisma Świętego. Chodzi o to, aby każdy ze słuchaczy stanął osobiście, oko w oko z tekstem słowa Bożego jako do niego skierowanym i odpowiedział na wezwanie odkryte w modlitwie i w działaniu – tak osobistym, jak i społecznym. Taka odpowiedź winna przyjąć formę miłości do ubogich i chorych. Tego uczy swoją postawą Ojciec Pio.

Po lekturze słowa Bożego i przeprowadzonym przez kapłana lub kompetentną osobę rozważaniu następuje czas na pytania i dyskusję. Proponuje się, by w ramach spotkań formacyjnych uczestnicy postawili sobie trzy pytania:

- Jakie znaczenie ma przeczytana perykopa biblijna w kontekście historycznym i w zamyśle autora?

- Co te słowa oznaczają dla mnie osobiście?

- Co wspólnego rozważany tekst ma z życiem mojej rodziny i społeczności? Jak może go zrealizować Grupa Modlitwy, do której należę?

Każda Grupa Modlitwy, wspólnie z kapłanem, swoim asystentem duchowym, może sama przygotować dla siebie najwłaściwszy sposób przeprowadzenia spotkania formacyjnego. Może też skorzystać z gotowych konspektów, które są przygotowywane przez asystenta krajowego Grup Modlitwy Ojca Pio.

Obok spotkań wspólnotowych o charakterze katechetyczno-modlitewnym ważna jest indywidualna formacja życia wewnętrznego w duchu Ojca Pio. Środkami pomocnymi w jej prowadzeniu są: kierownictwo duchowe kapłana i stała praca nad własnym charakterem, lektura Pisma Świętego i dokumentów Kościoła, refleksja nad biografią Ojca Pio i jego pismami.

ZASADY ŻYCIA CZŁONKOW GRUPY MODLITEWNEJ ŚW. O. PIO

WYCIĄG ZE STATUTÓW GRUPY MODLITEWNEJ

Grupy modlitwy, powstałe z inicjatywy Św. O. Pio z Pietrelciny, w obliczu potrzeb duchowych naszych czasów, chcą współpracować w urzeczywistnianiu Królestwa Bożego według nauki Jezusa, który wielokrotnie podkreślał konieczność modlitwy i uczył jej sposobu. Chcą działać w duchu posłuszeństwa wielokrotnym wezwaniom papieży i hierarchii, formułowanym w tej dziedzinie, zgodnie z tradycją wspaniale wyrażaną przez sobory powszechne, a zwłaszcza przez Sobór Watykański II. Grupy modlitewne chcą kierować się ogólnymi zasadami franciszkańskiej duchowości O. Pio:

1. Pełne i bezwarunkowe przylgniecie do Nauki Kościoła katolickiego, kierowanego przez papieża i kolegium biskupów.
2. Posłuszeństwo papieżowi i biskupom, których rzecznikiem dla grupy jest kapłan – dyrektor duchowy
3. Modlitwa z Kościołem, za Kościół i w Kościele, z czynnym uczestnictwem w życiu liturgicznym i sakramentalnym, przeżywanym jako szczyt wewnętrznej jedności z Bogiem.
4. Wynagrodzenie poprzez udział w cierpieniach Chrystusa według nauki Św. Pawła Apostoła.
5. Czynna miłość, miłosierdzie niosące ulgę cierpiącym i potrzebującym, jako praktyczne urzeczywistnienie miłości ku Bogu. /wstęp do statutów/.

Zaleca się Grupom Modlitwy następujące intencje ogólne: Kościół, papież, biskupi, powołania do Służby Bożej, uświęcenie duchowieństwa, wzrost w gorliwości chrześcijańskiej, nawrócenie grzeszników i ateistów, chorzy, zwłaszcza nieuleczalnie, ludzie w podeszłym wieku i inne intencje w potrzebach Kościoła i społeczeństwa. /art. 15 statutów/.

Członkowie Grup poświęcają się modlitwie wynagradzającej i idąc za nauką Św. Pawła, ofiarują swoje cierpienia uczestnicząc w cierpieniach Chrystusa, Odkupiciela świata. Członkowie Grupy Modlitwy będą spełniać czyny pokuty i wynagrodzenia, żeby ich modlitwy były bardziej miłe Panu Bogu. /art. 16 statutów/.

Członkowie Grupy będą się starać być przykładem w przyjmowaniu cierpień i ofiar związanych z własnym stanem i szczery praktykowaniem życia chrześcijańskiego. W szczególności poświęcą się dziełom miłości, zwłaszcza w stosunku do chorych, starszych, żyjących na marginesie. /art. 16 statutów/.

Kalendarium życia Ojca Pio

Źródło: ojciecpio.com.pl

25 V 1887 - Grazio i Giuseppie, małżonkom Forgione z Pierelciny rodzi się drugi syn, któremu nazajutrz na chrzcie świętym nadają imię Francesco.
1897 - Francesco przyjmuje w swej rodzinnej parafii pierwszą Komunię Świętą, dwa lata później przystępuje do sakramentu bierzmowania.
6 I 1903 - Opuszcza dom rodzinny i wstępuje do nowicjatu kapucynów w Morcone (Benevento).
22 I 1903 - Po odprawieniu rekolekcji przyjmuje kapucyński habit oraz imię zakonne brat Pio z Pietrelciny.
22 I 1904 - Wyróżniając się zdyscyplinowaniem i posłuszeństwem, po ukończeniu nowicjatu składa pierwsze śluby zakonne.
25 I 1904 - Udaje się do zakonnego seminarium w San Elia a Pianisi, by studiować filozofię, a potem do Montefusco, gdzie studiuje teologię.
27 I 1907 - Składa śluby wieczyste.
18 VII 1909 - Otrzymuje święcenia diakonatu.
10 VIII 1910 - Zostaje wyświęcony na kapłana w katedrze w Benevento.
1911 - 1916 - Ze względu na zły stan zdrowia, zostaje w Pietrelcinie.
1915 - 1918 - Kilkakrotnie w czasie wojny światowej powoływany do służby wojskowej i zwalniany z uwagi na zły stan zdrowia.
28 VII 1916 - Przybywa do San Giovanni Rotondo, gdzie pełni obowiązki kierownika duchowego chłopców przygotowujących się do życia zakonnego. 
20 IX 1918 - Klęcząc pod wizerunkiem Ukrzyżowanego w kościele Matki Bożej Łaskawej w San Giovanni Rotondo otrzymuje stygmaty - pięć ran Chrystusowych.
1919 - Pierwsze medyczne badania niezwykłych ran stygmatyzowanego zakonnika. Rozpoczynają się, trwające pół wieku, odwiedziny dostojników kościelnych, dziennikarzy, zakonników, pobożnych pielgrzymów, ludzi niewierzących, pragnących zobaczyć i przekonać się osobiście o świętości życia Ojca Pio.
17 VI 1923 - Kongregacja Świętego Oficjum nakłada ograniczenia na kontakty Ojca Pio "ze światem", by uniknąć niezdrowego rozgłosu wokół jego osoby. Nakaz odprawiania "prywatnie" Mszy Świętej o różnych porach; nieudzielania błogosławieństwa wiernym; zakaz pokazywania stygmatów i ich całowania oraz odpisywania na jakiekolwiek listy samemu, czy przez inne osoby.
26 VI 1923 - Wskutek żądań wzburzonej ludności Foggii i okolic, władze zakonne postanawiają pozwolić Ojcu Pio na odprawianie Mszy Świętej w kościele.
3 I 1929 - W San Giovanni Rotondo umiera będąca w odwiedzinach u Syna matka Ojca Pio, Giuseppa Forgione.
9 VI 1931 - Pismo wydane przez Święte Oficjum pozbawia Zakonnika prawa do sprawowania wszystkich funkcji kapłańskich, z wyjątkiem odprawiania Mszy Świętej.
15 VII 1933 - Po licznych wizytacjach dostojników kościelnych, którzy wyjeżdżali z klasztoru San Giovanni Rotondo pod wrażeniem  przepojonego modlitwą, cierpieniem i posłuszeństwem życia Ojca Pio, otrzymuje On zezwolenie na spowiadanie wiernych i odprawianie Mszy Świętej w kościele.
9 I 1940 - Ojciec Pio inicjuje budowę szpitala, który sam nazwał Domem Ulgi w Cierpieniu.
1950 - Utworzenie przez Ojca Pio pierwszych Grup Modlitwy, czyli pobożnych zrzeszeń wiernych, modlących się wraz ze Stygmatykiem z San Giovanni Rotondo w intencjach Kościoła, z Kościołem i w Kościele.
5 V 1956 - Uroczyste otwarcie nowoczesnego szpitala, o którym Ojciec Pio powiedział: "Powstało nowe dzieło, które stworzyła Boża Opatrzność, posługując się ludźmi. Powstało nowe dzieło, owoc ofiar i wyrzeczeń, które przyczyni się do pomnożenia chwały Bożej i przyniesie ulgę".
1959 - Ojciec Pio zostaje uzdrowiony w sposób trudny do wyjaśnienia przez medycynę.
1966 - Coraz bardziej pogarszający się stan zdrowia sprawia, że Zakonnik otrzymuje zezwolenie na odprawianie Mszy Świętej "na siedząco". W tym też roku przybywają licznie goście, by uczcić 50 rocznicę Jego pobytu w San Giovanni Rotondo.
1967 - Ani podeszły wiek (Ojciec Pio ukończył 80 lat), ani cierpienia związane z ciągle otwartymi ranami na dłoniach, stopach, na ramieniu i w boku, nie stanowią dla Ojca Pio przeszkody w posługiwaniu w konfesjonale.
1968 - Stolica Apostolska uznaje Grupy Modlitwy za zrzeszenia religijne.
22 IX 1968 - Ostatnia Msza Święta odprawiona przez Ojca Pio dla przedstawicieli Grup Modlitwy zebranych w San Giovanni Rotondo z okazji 50-lecia stygmatyzacji.
23 IX 1968 - O godzinie 2:30 Ojciec Pio umiera. Miał 81 lat, 65 lat spędził w zakonie, a 50 lat nosił krwawe rany na rękach, nogach, ramieniu i z boku. "Jezu, Maryjo i Józefie Święty, Wam oddaje duszę i ciało moje; bądźcie ze mną w chwili konania!" - to były Jego ostatnie słowa. Ojca Pio pochowano w krypcie kościoła Matki Bożej Łaskawej w San Giovanni Rotondo. Uroczysty pogrzeb koncelebrowało 24 kapłanów. Tuż przed śmiercią zaczęły się goić stygmaty, a zdjęcia zrobione po skonaniu ukazują gładką skórę w miejscach, z których przez pół wieku sączyła się krew.
18 XII 1997 - Ogłoszenie dekretu o heroiczności cnót Ojca Pio.
2 V 1999 - Beatyfikacja Ojca Pio.
16 VI 2002 - Kanonizacja Ojca Pio.

Statut Grup Modlitwy Ojca Pio

List Sekretarza Stanu Ks. Kardynała Agostino Casaroli do przewodniczącego Dzieł o. Pio.

Najprzewielebniejszy Ks. Riccardo Ruotolo, Przewodniczący Fundacji "Dom Ulgi w Cierpieniu" San Giovanni Rotondo Przewielebny Księże, Mam zaszczyt odpowiedzieć na cenny list Księdza z dnia 5 listopada 1985 r. nr 8944/85, w którym został przekazany projekt "Statutu Grup Modlitwy o. Pio", przez Księdza zredagowany, po uwzględnieniu uwag Kongregacji d/s Duchowieństwa, Rady d/s Świeckich oraz Sekretariatu Włoskiej Konferencji Episkopatu. Sekretariat Stanu z należytą uwagą poddał wspomniany tekst analizie, przedstawiając go na nowo Kongregacji d/s Duchowieństwa, która przesłała do Sekretariatu ostateczne uściślenia w tej sprawie.

Proszę o wzięcie pod uwagę wspomnianych spostrzeżeń, zawartych w załączniku do tego listu. Mogą one być przyjęte ze wspomnianego załącznika i włączone w tekst ostateczny, który w ten sposób ze wspomnianymi uzupełnieniami, z góry otrzymuje aprobatę. W takiej redakcji Statut będzie mógł wejść w życie z okazji Międzynarodowego Kongresu Grup Modlitwy, jaki ma się odbyć w San Giovanni Rotondo 4 maja bieżącego roku.

Temu Urzędowi wydaje się słuszne zalecić, by ofiary wpływające na Fundację "Dom Ulgi w Cierpieniu" ze strony poszczególnych grup były odnotowywane w dorocznej relacji Dyrektora generalnego. Trzeba również wziąć pod uwagę, że w razie wygaśnięcia Stowarzyszenia, gdyby ono dysponowało własnym majątkiem, do Kardynała Sekretarza Stanu będzie należało zadysponowanie nim. To chciałem przekazać Księdzu Prałatowi. Korzystam z okazji, śląc wyrazy należnego szacunku.

/-/ + Augustyn Kardynał Casaroli

Wstęp

Grupy Modlitwy, powstałe z inicjatywy o. Pio z Pietrelciny, w obliczu potrzeb duchowych naszych czasów, chcą współpracować w urzeczywistnianiu Królestwa Bożego według nauki Jezusa, który wielokrotnie podkreślał konieczność modlitwy i uczył jej sposobu. Chcą działać w duchu posłuszeństwa wielokrotnym wezwaniom Papieży i hierarchii, formułowanym w tej dziedzinie, zgodnie z tradycją, wspaniale wyrażoną przez sobory powszechne, a zwłaszcza przez Sobór Watykański II. Grupy chcą kierować się ogólnymi zasadami franciszkańskiej duchowości o. Pio:

1. Pełne i bezwarunkowe przylgnięcie do nauki Kościoła katolickiego, kierowanego przez Papieża i Biskupów.
2. Posłuszeństwo Papieżowi i Biskupom, których rzecznikiem jest kapłan, dyrektor duchowny, mianowany przez biskupa.
3. Modlitwa z Kościołem, za Kościół i w Kościele, z czynnym uczestnictwem w życiu liturgicznym i sakramentalnym, przeżywanym jako szczyt wewnętrznej jedności z Bogiem.
4. Wynagrodzenie poprzez udział w cierpieniach Chrystusa według nauki św. Pawła.
5. Czynna miłość, niosąca ulgę cierpiącym i potrzebującym, jako praktyczne urzeczywistnienie miłości ku Bogu.

Siedziba

Art. 1. Ustanawia się Międzynarodowe Stowarzyszenie Grup Modlitwy, którego działalność jest określona normami niniejszego Statutu, a którego Centrum duchowym i siedzibą jest Fundacja "Dom Ulgi w Cierpieniu" - dzieło o. Pio z Pietrelciny w San Giovanni Rotondo. Nad Międzynarodowym Stowarzyszeniem Grup Modlitwy czuwa Stolica Święta.

Grupy Modlitwy

Art. 2. Grupy modlitwy są tworzone z wiernych, którzy zamierzają wprowadzić w czyn wezwanie Jezusa Chrystusa do modlitwy, ponawiane tyle razy przez Papieży. Są erygowane przy jakimś kościele lub kaplicy przez Ordynariusza miejsca albo przynajmniej przez niego zatwierdzone. Tam się gromadzą okresowo pod kierunkiem Dyrektora duchowego, aby się modlić i innych do modlitwy pociągać, w jedności z hierarchią Kościoła, według wskazań duchowych podanych przez o. Pio z Pietrelciny. Członkowie Grup będą się troszczyć o swoją formację duchową, uczestnicząc w spotkaniach, poświęconych zgłębianiu doktryny katolickiej, będą pełnić apostolat, propagując szczególne inicjatywy ewangelizacyjne w pełnej zgodzie z aktualnymi działaniami duszpasterskimi Kościoła partykularnego i lokalnego.

Art. 3. Członkami Grupy Modlitwy mogą być zarówno świeccy, jak i kapłani oraz osoby zakonne. Dyrektor duchowny Grupy wpisze ich nazwiska do odpowiedniej księgi.

Zarząd generalny

Art. 4. Międzynarodowe Stowarzyszenie Grup Modlitwy jest kierowane przez Dyrektora generalnego, który jest aktualnym przewodniczącym Fundacji "Dom Ulgi w Cierpieniu" - Dzieła o. Pio z Pietrelciny. Mianuje go Kardynał Sekretarz Stanu, zgodnie ze Statutem Fundacji i ma określone w niniejszym Statucie, prawa i obowiązki. Gdyby aktualny Przewodniczący Fundacji nie był kapłanem, funkcja Dyrektora duchownego Grup Modlitwy winna być oddzielona i powierzona kapłanowi, mianowanemu przez kardynała Sekretarza Stanu.

Art. 5. Zarząd generalny tworzą: dyrektor generalny, jeden lub dwóch wicedyrektorów generalnych i sekretarz generalny. Dyrektor generalny w sposób wolny mianuje sekretarza generalnego oraz wyznacza wicedyrektorów, mając pozytywną opinię większości członków Rady generalnej, wśród których z samego prawa znajduje się aktualny Ojciec Gwardian klasztoru Braci Mniejszych Kapucynów Matki Bożej Łaskawej w San Giovanni Rotondo. Innych członków Rady wyznacza Zarząd generalny, wybierając ich spośród członków większych Grup Modlitwy z różnych krajów i kontynentów. Podobnie jak wicedyrektorzy na swym stanowisku pozostają pięć lat, mogą być jednak potwierdzeni na drugie, bezpośrednie pięciolecie.

Zdanie Rady jest tylko doradcze; jednak Dyrektor generalny musi zasięgać zdania Rady jeśli chodzi o realizację ważniejszych inicjatyw, które podejmują Grupy Modlitwy. Rada generalna gromadzi się raz w roku, a poza tym wtedy, gdy Dyrektor generalny uzna to za stosowne.

Dyrektor generalny będzie czuwał nad normalnym funkcjonowaniem Grup Modlitwy, troszcząc się w szczególności o zdecydowaną zgodność wszystkich z nauką i wskazaniami Kościoła, przywołując tych, którzy wykazują postawy przeciwne, do jedności kościelnej, w wypadkach zaś poważniejszych, proponując Biskupowi kompetentnemu dla danego terytorium, rozwiązanie Grupy, która zaniedbałaby obowiązek jedności z Kościołem.

Dyrektor generalny stosownie do potrzeb może wyznaczyć specjalne obowiązki o charakterze regionalnym czy narodowym. W wyznaczeniu tych obowiązków i odwoływaniu z nich będzie postępował w porozumieniu z kompetentną władzą kościelna. Okres trwania wspomnianych obowiązków jest określony w dokumencie nominacyjnym. Pod koniec każdego roku Dyrektor generalny przedstawi Stolicy Świętej relację o działalności Stowarzyszenia z odpowiednimi uwagami.

Dyplom agregowania Grup

Art. 6. Poszczególnym Grupom, które spełniają warunki dotyczące wystarczającej liczby członków i możliwości działania, Dyrektor generalny po otrzymaniu aprobaty odpowiedniego Ordynariusza diecezjalnego wystawia dyplom agregacji do Międzynarodowego Stowarzyszenia Grup Modlitwy. Grupy Modlitwy będą troszczyć się o utrzymanie więzi z Zarządem generalnym poprzez okresowe relacje oraz podczas ewentualnych pielgrzymek i wizyt w San Giovanni Rotondo.

Relacje z Biskupem diecezjalnym

Art. 7. Grupy Modlitwy podlegają jurysdykcji Ordynariuszy diecezjalnych według norm Prawa kanonicznego. Członkowie Grup Modlitwy w pełnej jedności z własnym Biskupem będa iść za wskazaniami duszpasterskimi, wydanymi dla danego kraju czy diecezji, w pełnej zaś lojalności wobec własnej organizacji, będą się kierować pouczeniami, wydanymi przez Zarząd generalny, dla zachowania koniecznej jedności wspólnotowej.

Zarząd Grup

Art. 8. Zarząd każdej Grupy stanowią: kierownik Grupy, Dyrektor duchowny, wicekierownik Grupy i Sekretarz. Zarząd planuje i organizuje działalność Grupy. Gdyby na to wskazywały okoliczności, Grupa może organizować jakieś działania wśród dzieci, młodzieży itp.

Kierownik Grupy

Art. 9. Każdą Grupą modlitwy kieruje Kierownik Grupy, wybrany absolutną większością głosów przez członków zgromadzonych na zebraniu plenarnym, w obecności kapłana delegowanego przez Biskupa. Jeśli w pierwszym głosowaniu nikt nie otrzymał większości absolutnej, za prawnie wybranego będzie uważany ten, kto w drugim głosowaniu otrzyma większość głosów, nawet tylko względną. Zatwierdza go Biskup i Dyrektor generalny. Na stanowisku pozostaje przez pięć lat, może jednak być ponownie wybrany najwyżej na trzy kolejne pięciolecia.

Wicekierownik Grupy

Art. 10. Kierownikowi Grupy będzie pomagał jeden lub dwóch wicekierowników, wybranych absolutną większością głosów przez zgromadzonych na zebraniu plenarnym członków. Jeżeli w pierwszym głosowaniu nie osiągnięto większości absolutnej, wystarczy większość względna. Na swoim stanowisku wicekierownicy pozostają przez pięć lat i mogą być wybrani bezpośrednio na drugie pięciolecie. Jeśli z jakiegokolwiek powodu w czasie trwania pięciolecia zostanie opróżnione miejsce kierownika Grupy, kierownictwo Grupy przejmie najstarszy wiekiem wicekierownik i postara się o zwołanie w ciągu trzydziestu dni zebrania plenarnego dla dokonania wyboru kierownika Grupy zgodnie z art. 9.

Sekretarz

Art. 11. Kierownik Grupy mianuje Sekretarza, który pozostaje na stanowisku przez pięć lat i może być na nowo potwierdzony. Zdaniem Sekretarza jest prowadzić księgę członków Grupy, redagowanie protokołów z podjętych przez Zarzad decyzji i pomaganie kierownikowi w tym wszystkim, co jest potrzebne do dobrego funkcjonowania Grupy.

Dyrektor duchowny

Art. 12. Każda Grupa Modlitwy ma Dyrektora duchownego, którym jest kapłan mianowany przez Ordynariusza diecezjalnego. Troszczy się on o formację i wykształcenie religijne członków poprzez odpowiednie pouczenia, dni skupienia, rekolekcje i inne inicjatywy. Zwyczajnie obrzędy liturgiczne i nabożeństwa sprawowane są w Grupie pod przewodnictwem Dyrektora duchownego, w uzgodnieniu z proboszczem lub rektorem kościoła.

Koordynacja Grup modlitwy

Art. 13. Gdy w diecezji jest obecnych więcej Grup Modlitwy , Biskup może mianować jednego kapłana dla koordynacji działania różnych Grup, ich włączenia się w duszpasterstwo diecezji i apostolskie cele, wskazane przez Biskupa.

Koordynator diecezjalny może dobrać sobie do pomocy Radę diecezjalną, złożoną z pięciu lub siedmiu radnych. Mianuje ich Biskup w oparciu o propozycję dokonaną przez Koordynatora diecezjalnego. Wybrani są oni spośród Dyrektorów duchownych i kierowników Grup Modlitwy, istniejących w diecezji. Kapłan Koordynator diecezjalny Grup Modlitwy będzie utrzymywał kontakt z Centrum Międzynarodowym i przyjmował materiały przygotowywane przez to Centrum dla wszystkich Grup Modlitwy. Dla koordynacji na szczeblu narodowym czy regionalnym Centrum Międzynarodowe może wyznaczyć kapłana koordynatora, który będzie przedstawiany Narodowej czy Regionalnej Konferencji Biskupów dla koniecznej aprobaty.

Działalność Grup Modlitwy

Art. l4. Każda Grupa będzie mieć swoje zwyczajne spotkania miesięczne, w czasie którego zostanie odprawiona Msza św. z odpowiednią homilią. Przed nią lub po niej zostaną odprawione inne modlitwy, szczególnie zaś Liturgia godzin lub różaniec. Można też przeprowadzać ćwiczenia rekolekcyjne, dni skupienia, dni duchowości i inne dzieła pobożne według potrzeby i zgodnie ze wskazaniami właściwej władzy kościelnej.

Art. 15. Zaleca się Grupom Modlitwy następujące intencje ogólne: Kościół, Papież, Biskupi, powołania kościelne i zakonne, uświęcenie duchowieństwa, wzrost w gorliwości chrześcijańskiej, nawrócenie grzeszników i ateistów, chorzy, zwłaszcza nieuleczalnie, ludzie starzy i inne intencje w potrzebach Kościoła i społeczeństwa.

Art. 16. Członkowie Grup poświęcają się modlitwie wynagradzającej i idąc za nauką św. Pawła, ofiarują swoje cierpienia uczestnicząc w cierpieniach Chrystusa, Odkupiciela świata. Członkowie Grup Modlitwy będą spełniać czyny pokuty i wynagrodzenia, żeby ich modlitwy były bardziej miłe Bogu, a także będą starać się być przykładem w przyjmowaniu cierpień i ofiar związanych z własnym stanem i szczerym praktykowaniem życia chrześcijańskiego. W szczególności poświęcą się dziełom miłości, zwłaszcza w stosunku do chorych, starych i żyjących na marginesie.

Art. 17. Nie są przewidziane obowiązkowe składki dla członków Grup Modlitwy za przynależność do stowarzyszenia. Gdyby Grupy pragnęły wnieść swój wkład w wydatki organizacji i wspomóc Fundację "Dom Ulgi w Cierpieniu", mogą wysyłać na jej adres ofiary, w tym celu przeprowadzać składki, za pozwoleniem właściwych Ordynariuszy diecezjalnych, a także gdzie to jest wymagane, za pozwoleniem właściwych władz cywilnych.

Zjazdy

Art. 18. Będą się odbywały bez obowiązku określenia stałej częstotliwości zjazdy lokalne, regionalne, narodowe i międzynarodowe Grup Modlitwy. Należy uprzednio otrzymać na to zgodę Dyrektora generalnego i zawiadomić Ordynariusza diecezjalnego, na którego terenie zjazd będzie miał miejsce. Gdyby chodziło o miejscowości bardziej znaczące lub zjazdy regionalne, narodowe czy międzynarodowe, odpowiednie pouczenia skieruje Dyrektor generalny.

Organ oficjalny

Art. 19. Oficjalnym i jedynym organem Grup Modlitwy jest czasopismo "La Casa Sollievo della Sofferenza" z ewentualnym dodatkiem dla Grup Modlitwy.

Regulamin wewnętrzny

Art. 20. Każda Grupa może ułożyć wewnętrzny regulamin, w którym będa wyszczególnione sprawy pożyteczne dla życia Grupy, w zgodności z niniejszym Statutem. Taki Regulamin musi być zatwierdzony przez zebranie plenarne członków Grupy, jego zaś kopia wysłana do Dyrektora generalnego. Aktualnie używane Regulaminy musza być dostosowane do niniejszego Statutu w ciągu sześciu miesięcy od jego wejścia w życie.

Rozporządzenia końcowe

Art. 2l. Z chwilą wejścia w życie niniejszego Statutu przestają obowiązywać wszystkie dotychczasowe Statuty, z zachowaniem przepisu art. l4.

Art. 22. Wszelka zmiana w niniejszym Statucie, przedstawiona przez Dyrektora generalnego, po wysłuchaniu Rady generalnej, będzie obowiązywać dopiero po zatwierdzeniu przez Stolicę Świętą.

Watykan 3 V l986 r.

Powyższy Statut został zatwierdzony Listem Kardynała Sekretarza Stanu Agostino Casaroli z dnia 3 maja l986 r. nr 160.977/A

Tekst oficjalny został wydany w formie broszury pt: "I Gruppi di Preghiera di Padre Pio", San Giovanni Rotondo 1986.